Θέσεις της ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟΝ ΕΠΙΣΙΤΙΣΜΌ - ΤΟΥΡΙΣΜΌ - Για το 50o Συνέδριο της Π.Ο.Ε.Ε. – Υ.Τ.Ε.

Το Συνέδριο της Π.Ο.Ε.Ε. – Υ.Τ.Ε. ενόψη μεγάλων και σημαντικών εξελίξεων

Το 50^ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας πραγματοποιείται σε μια περίοδο μεγάλων και ταυτόχρονα σημαντικών εξελίξεων, τόσο σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο όσο και για το Συνδικαλιστικό και Εργατικό Κίνημα, για τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, για την πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας. Σε αυτή την διετία που πέρασε συνέβησαν πολύ σημαντικά γεγονότα και μεγάλες αλλαγές (πτώση της Σαμαροβενιζελικής χούντας, άνοδος του Σύριζα στην εξουσία, το μεγαλειώδες και ταξικό ΟΧΙ του ελλ. Λαού στο δημοψήφισμα, η προδοσία και η μετάλλαξη του Τσίπρα και του Σύριζα και η υπογραφή του 3ου Μνημονίου). Έτσι, η νέα κατάσταση που διαμορφώνεται απαιτεί έναν σοβαρό απολογισμό και την χάραξη μιας στρατηγικής και τακτικής ικανής να συγκρουστεί και να αντιμετωπίσει αυτή την κολοσσιαία επίθεση που δέχεται η Εργατική Τάξη στην χώρα μας και όχι μόνο.

Μια συνοπτική εικόνα της οικονομικής κατάστασης

Η ελληνική καπιταλιστική οικονομία είναι χρεοκοπημένη, σε κωματώδη κατάσταση, διασωληνωμένη εδώ και πολύ καιρό. Μια ματιά στους βασικούς δείκτες, αρκούν για να περιγράψουν την κατάσταση:

ü  Το Α.Ε.Π. στο διάστημα 2008–2014 μειώθηκε κατά 25,5% ενώ εκτιμάται ότι στο τέλος του 2016 θα είναι κάτω από τα 174 δις.Τα λουκέτα σε μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις συνεχίζονται και αυξάνονται (την 5ετία «εξαφανίστηκαν» 51.745 επιχειρήσεις), οι επενδύσεις μειώνονται διαρκώς, παρότι το μισθολογικό και συνολικά το εργατικό κόστος έχει μειωθεί ριζικά (τουλάχιστον 50% κατά μέσο όρο) και γενικά η «εσωτερική υποτίμηση» είναι μεγάλη. Η κατάπτωση των παραγωγικών τομέων (βιομηχανία, γεωργία) προχωράει ακάθεκτη και αυτό αποτυπώνεται στη θλιβερή σύνθεση του ΑΕΠ, όπου οι «υπηρεσίες» (τριτογενής τομέας) θα φτάσουν το 2015 να κατέχουν ένα εξωφρενικό 84%. Εκτιμάται ότι για να υπάρξει μια σοβαρή, πραγματική επανεκκίνηση της οικονομίας χρειάζονται επενδύσεις τουλάχιστον 100 δις την επόμενη 5ετία.

ü  Η ανεργία έχει εκτοξευτεί και πλέον αρχίζει να μην «καταγράφεται» ενώ τα πραγματικά της ποσοστά είναι περίπου στο 30% με σημαντικά υψηλό το ποσοστό στις γυναίκες και στα πιο παραγωγικά στρώματα. Η αμοιβή της εργασίας και οι εργασιακές σχέσεις κατρακυλάνε συνεχώς, πράγμα που είναι η άλλη όψη της δομικής υποαπασχόλησης/ανεργίας, της μετατροπής των εργαζόμενων σε δουλοπάροικους.

ü  Η φτώχεια και οι ανισότητες αυξάνονται δραματικά. Το τμήμα του πληθυσμού που ζει κάτω από τα επίσημα όρια της φτώχειας υπερδιπλασιάστηκε από το 2009, ενώ αυξήθηκε και η απόλυτη φτώχεια και η λεγόμενη «ακραία αποστέρηση». Το πλουσιότερο 1% έφτασε να κατέχει το 54,1% του πλούτου της χώρας (από 48,6% το 2007), ένα ποσοστό πάνω απ’ τον παγκόσμιο μέσο όρο. Το 2013, εκτιμούνταν ότι 505 Έλληνες είχαν συνολική περιουσία 60 δις ευρώ, ενώ πάνω από 8.000 Έλληνες άνω του 1 εκ. Οι καταθέσεις Ελλήνων στο εξωτερικό εκτιμούνται σε πολλές εκατοντάδες δις ευρώ.

ü  Η θηλιά του δημόσιου χρέους σφίγγει από παντού, χωρίς καμία προοπτική χαλάρωσης. Το 2016, θα φτάσει το 198% του ΑΕΠ και το 2020-2022, όταν θα έχει ολοκληρωθεί και το 3ο Μνημόνιο, θα είναι γύρω στο 222% (από 120% το 2009, όταν άρχισε η «θεραπεία» των Μνημονίων). Εξίσου μεγάλο είναι και το ιδιωτικό χρέος των επιχειρήσεων και νοικοκυριών (πράγμα που αποκρύπτεται). Προς τις τράπεζες είναι 127,2 δις ευρώ (περίπου 71% του ΑΕΠ), ενώ προς την εφορία σχεδόν άλλα 80 δις, οπότε συνολικά διαμορφώνεται σε περίπου 207 δις ή 115% του ΑΕΠ. Το (αναλογιστικό) χρέος του ασφαλιστικού συστήματος είναι πάνω από ένα ΑΕΠ και γενικά, το συνολικό χρέος της οικονομίας πρέπει να ξεπερνάει το 1 τρις ευρώ.

Όλα αυτά μέσα σε ένα διεθνές περιβάλλον, οικονομικό, πολιτικό και γεωστρατηγικό (βλ. Συρία, Ουκρανία, Μ. Ανατολή) που εκρήγνυται διαρκώς, με την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2007-09 να μην έχει ξεπεραστεί, ενώ όλοι παραδέχονται πλέον ότι θα μπεί σε νέα φάση, πολύ χειρότερη. Με την Ε.Ε. που συνεχίζει να αποτελεί το επίκεντρό της χωρίς κανένα σημάδι ανάκαμψης και με τις μισές οικονομίες χρεοκοπημένες ή στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και την πολιτική κρίση που θέτει σε αμφιβολία το ευρωπαϊκό καπιταλιστικό οικοδόμημα.

Τα Μνημόνια, με ή χωρίς δανεικές συμβάσεις, αποτελούν για τους Βάρβαρους της Ε.Ε ένα σχέδιο για την επιβολή ενός νέου καθεστώτος οικονομικού, κοινωνικού και πολιτικού, σε όλη την Ευρώπη (βλ. Γαλλία). Εκεί αποσκοπεί και το σχέδιο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, δηλαδή στην επιβολή μιας στρατηγικής/ιστορικής σημασίας ήττα για την Εργατική Τάξη σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Ενός καθεστώτος (α) δουλοπαροικίας (χωρίς δικαιώματα και κατακτήσεις) για τους εργαζόμενους, τους νέους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, (β) συντριβής κάθε δυνατότητας αντίστασής τους, (γ) έκτακτης ανάγκης, μιας σύγχρονης δικτατορίας με κοινοβουλευτικό μανδύα – ένα καθεστώς αντιδημοκρατικής αναδίπλωσης.

Το 3ο ΜΝΗΜΟΝΙΟ - Τέρας είναι η καταστροφή μας

Μετά από τις ραγδαίες εξελίξεις που κορυφώθηκαν στις εκλογές της 20ης Σεπτέμβρη, άρχισε όπως ήταν επόμενο, να αποκαλύπτεται η πραγματικότητα για το 3ο Μνημόνιο-Τέρας, καθώς τήθεται πλέον σε εφαρμογή. Το 3ο Μνημόνιο είναι ακόμα πιο εφιαλτικό από τα δύο προηγούμενα, για τα όσα προβλέπει και γιατί έρχεται να εφαρμοστεί σε μια οικονομία και μια κοινωνία, εξουθενωμένες από πέντε διαδοχικά χρόνια Μνημονίων και κρίσης.

Τα Μέτρα

 Η Κοινωνική Ασφάλιση...απόσπασμα.  

¨      Το νέο σχέδιο νόμου Κατρούγκαλου για το Ασφαλιστικό, δεν είναι μια κοινωνικά δίκαιη μεταρρύθμιση όπως θέλουν να το εμφανίζουν ο Τσίπρας και η παρέα του, υπέρ των αδυνάτων, που θα σώσει τα ασφαλιστικά ταμεία από την οικονομική κατάρρευση, θα μειώσει λίγο τις συντάξεις κλπ. Ακριβώς το αντίθετο, επιχειρούν να διαλύσουν κάθε έννοια της Κοινωνικής Ασφάλισης, τον χαρακτήρα και την δομή της, μετατρέποντάς την από κοινωνικό δικαίωμα σε προνόμιο και ατομική υπόθεση του καθενός. Αφαιρώντας από τους εργαζόμενους, τη νεολαία και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, κάθε δίχτυ προστασίας, κάθε ανάχωμα, κάθε όπλο απέναντι στην κρίση και στις επιθέσεις των εργοδοτών και των κυβερνήσεων, μετατρέποντας την κοινωνία σε ζούγκλα. Με αυτό το νομοσχέδιο θα διαγραφούν τα χρέη του κράτους και των εργοδοτών και θα αθωωθούν οι πραγματικοί υπεύθυνοι (προηγούμενες κυβερνήσεις, κράτος, εργοδότες, μνημονιακοί) για την κατάρρευση των Ασφαλιστικών Ταμείων

¨      Επίσης έρχεται το νομοσχέδιο για το φορολογικό που θα χαρατσώσει ανελέητα, ακόμη μια φορά τους εργαζόμενους, τα φτωχά και μεσαία λαϊκά στρώματα και ιδίως τους αδυνάτους. Πρόκειται για πραγματική ληστεία του ελλ. λαού, την στιγμή που χαρίζονται δις ευρώ στους τραπεζίτες και στο κεφάλαιο.

¨      Έπεται και το νομοσχέδιο για τα εργασιακά που θα επιφέρει και άλλες μειώσεις στον βασικό μισθό, θα καταργήσει πλήρως τα Δώρα και τα επιδόματα στο όνομα της επιχειρηματικότητας, θα απελευθερώσει πλήρως το ωράριο, τις απολύσεις και τις εργασιακές σχέσεις.

¨                Φυσικά τα μέτρα δεν σταματούν εδώ. Το 3ο Μνημόνιο περιέχει έναν εξωφρενικό αριθμό «παρεμβάσεων» (διαδοχικά πακέτα «προαπαιτούμενων», προϋπολογισμός 2016, Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα 2016–2019. Όλα αυτά θα συνοδεύονται από πρόσθετα αντιλαϊκά/αντεργατικά νομοσχέδια, υπουργικές αποφάσεις, εφαρμοστικές εγκυκλίους κ.λπ.). Είναι μια «εν λευκώ επιταγή» που θα σβήνεται και θα ξαναγράφεται, με το αίμα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων (αγρότες, ελεύθεροι επαγγελματίες, μικροί και μεσαίοι μαγαζάτορες, έμποροι κ.α.), σύμφωνα με τις «αξιολογήσεις»/απαιτήσεις των ιμπεριαλιστών Ευρωζώνης/ΕΕ/ΔΝΤ αφού είναι καταδικασμένο να αποτυγχάνει (όπως και τα προηγούμενα), στους επίσημα διακηρυγμένους στόχους του (περί ανάπτυξης, σταθερότητας κ.λπ.).

Ολοταχώς η μετατροπή μας σε μπανανία  

   Παράλληλα, με το 3ο Μνημόνιο εμπεδώνεται μια σημαντική αλλαγή στη λειτουργία του κράτους, η ακόμα πιο ευθεία προσαρμογή του στο μνημονιακό καθεστώς, με τους εξής βασικούς μοχλούς: α) Αυτόματος μηχανισμός μείωσης δαπανών και αύξησης φόρων, το λεγόμενο Δημοσιονομικό Συμβούλιο ώστε να μην δημιουργούνται «κενά» ή «καθυστερήσεις», όταν τα φορολογικά έσοδα ή οι κρατικές δαπάνες αποκλίνουν απ’ τους στόχους. Αυτό σημαίνει την αυτόματη μείωση των συντάξεων, των δαπανών κάθε είδους κ.τ.λ. β) Η αυτονόμηση της Γραμματείας Εσόδων, ώστε το χαράτσωμα του ελληνικού λαού να μην διαταράσσεται από «περιττές» ή «ανεπιθύμητες» πολιτικές παρεμβάσεις και εξελίξεις. Τα δύο αυτά μέτρα, σε συνδυασμό με τους τοποτηρητές στα Υπουργεία και φυσικά τη σύμφωνη γνώμη της Ευρωσυμμορίας του Σόιμπλε για το οτιδήποτε ψηφίζεται, βαθαίνουν την κατάργηση κάθε έννοιας λαϊκής κυριαρχίας.

     Η «σταθερότητα» είναι στον αέρα

     Η ώρα της αλήθειας έφτασε για το τραπεζικό σύστημα που είναι κυριολεκτικά στον αέρα και σύντομα σε άλλη ιδιοκτησία. Με την ανακεφαλαιοποίηση (η οποία δεν θα είναι η τελευταία) χάρισαν κι άλλα δις στις τράπεζες, χωρίς κανένα αντίκτυπο παρά μόνο ζημιές για την κοινωνία, για να τις «σώσουν» (250 δις με τα 2 Μνημόνια). Οι κεφαλαιακοί έλεγχοι ήρθαν και θα μείνουν, τουλάχιστον για τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, ενώ το κούρεμα-κατάσχεση των καταθέσεων χωρίς όρια, βρίσκεται προ των πυλών με βάση τα συμφωνηθέντα στην Ε.Ε. για την τραπεζική ενοποίηση (2016). Όσο για «τα κόκκινα δάνεια», αφού πουλήθηκαν ήδη στους γύπες των distress funds μένει να ξεκαθαριστεί το «τεχνικό μέρος» (ένα επόμενο ν.σ. που έρχεται τον Φλεβάρη) με ότι αυτό συνεπάγεται (κατασχέσεις, λουκέτα επιχειρήσεων και νοικοκυριών).

   Το 3ο Μνημόνιο δεν εξαφανίζει (σε καμία περίπτωση) από το προσκήνιο ούτε την πιθανότητα μιας εκδίωξης από το ευρώ (ή κάποια παρόμοια «λύση»: χρεοκοπία μέσα στο ευρώ, διπλό/παράλληλο νόμισμα κ.λπ.), από τους ίδιους τους δανειστές, μιας που δεν είναι δυνατό να διατηρείται η ελληνική οικονομία συνεχώς διασωληνωμένη, να συντηρείται με δάνεια από Ε.Ε., ΔΝΤ κ.λπ., και μάλιστα σε μια περίοδο όξυνσης της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Αυτή η «λύση» θα είναι η πιο καταστροφική για τον ελληνικό λαό, γιατί η χρεοκοπία ή το Grexit θα γίνουν με τους δικούς τους όρους, θα παραμείνει η απόλυτη κηδεμονία των ιμπεριαλιστών/δανειστών/τοκογλύφων πάνω στην οικονομία και τη χώρα, αφού θα έχουν λεηλατήσει τα πάντα.

«Νόμος είναι το συμφέρον του δανειστή, του εργοδότη, και του τραπεζίτη»

    Το 3ο Μνημόνιο για να εφαρμοστεί, θα πρέπει να μπει ταφόπλακα σε ό,τι έχει μείνει όρθιο από τα πολιτικά δικαιώματα και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Έτσι, στα σχέδιά τους είναι η επαναφορά του κράτους έκτακτης ανάγκης (Ματ, διώξεις συνδικαλιστών και εργαζομένων κ.τ.λ.) με ακόμη πιο σκληρούς όρους από αυτό της Σαμαροβενιζελικής χούντας και ο νέος αντιαπεργιακός νόμος με την αλλαγή του ν.1264 που θα περιορίσει δραστικά κάθε δικαίωμα αντίστασης και απεργίας.

Επισιτισμός – Τουρισμός ... Κάτεργα, κάτεργα, κάτεργα παντού!

Οι εργοδότες/τυχοδιώκτες στον κλάδο μας, εξελίσσονται στη μεγαλύτερη μαφία. Αυτοί που αποτελούν την «ατμομηχανή» της φοροδιαφυγής, της εισφοροκλοπής, απείλησαν εμάς και ολόκληρη την κοινωνία για να ψηφίσουμε «Ναι» στο Δημοψήφισμα ώστε «να διασωθεί ο κλάδος μέσα στην τουριστική περίοδο» και «η σταθερότητα της χώρας». Ποιο το αποτέλεσμα; Διέσωσαν και αύξησαν τα κέρδη τους το 2015 παρά τις όποιες πολιτικές εξελίξεις (κάπιταλ κοντρόλ κτλ) μετέτρεψαν σε εργασιακές γαλέρες τον Τουρισμό καθιερώνοντας παντού τις συμβάσεις μαθητείας (συμβάσεις ανασφάλειας, μισθών πεινάς 400 ευρώ), επέκτειναν τα εργασιακά κάτεργα στον Επισιτισμό και τα ζαχαροπλαστεία (απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία, εξοντωτικά ωράρια, απλήρωτα δώρα και επιδόματα). Φυσικά, τις επιπτώσεις από την εφαρμογή του 3^ου Μνημονίου που θα παροξύνει στο έπακρο την κρίση, θα τις μετακυλήσουν σε εμάς τους εργαζόμενους (ανεργία, απολύσεις, λουκέτα αφήνοντας μας απλήρωτους, κτλ) με τις γνωστές μεθόδους τους, της τρομοκρατίας και των εκβιασμών.

Να τελειώνουμε άμεσα με τα Μνημόνια,

με τους παλιούς και νέους υπηρέτες τους

πριν μας αποτελειώσουν

H «ήπια διαχείριση» του Τσίπρα αποδεικνύεται μια απάτη

Ο Τσίπρας και η παρέα του, αφού μεταλλάχτηκαν και πρόδωσαν, μετατρέποντας το μεγαλειώδες και ταξικό «ΟΧΙ» των εργαζομένων, της νεολαίας και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, σε «ΝΑΙ», αφού υφάρπαξαν την ψήφο του ελληνικού λαού στις εκλογές «εξπρές» της 20ης Σεπτέμβρη, προχωρούν με γοργούς ρυθμούς, στην υλοποίηση των δεσμεύσεων προς Ε.Ε.-ΔΝΤ και την εφαρμογή του 3ου και σκληρότερου μνημονίου. Ψηφίζουν τα βάρβαρα αντεργατικά μέτρα το ένα μετά το άλλο, κόντρα και ενάντια στη θέληση και στις ανάγκες του ελληνικού λαού.

Αυτός ο άθλιος νεομνημονιακός θίασος, συνεχίζει το «έργο» της Σαμαροβενιζελικής χούντας σε ακόμη χειρότερο βαθμό, με την μορφή παρωδίας, με τα δικά τους Success Story. Μας κοροϊδεύουν, μας αραδιάζουν ένα σωρό ψέματα, για «ηπιότερη διαχείριση» του 3ου μνημονίου, με δήθεν ισοδύναμα μέτρα και με ένα «παράλληλο πρόγραμμα», μιλούν για διαπραγμάτευση του χρέους... Προσπαθούν να παρουσιαστούν ως οι «εγγυητές της κοινωνικής δικαιοσύνης», ότι «συγκρούονται με τα συμφέροντα», ενώ είναι οι ίδιοι οι πιο καλοί εκφραστές των «συμφερόντων», οι συνεργοί στα σκάνδαλα, στη σαπίλα και την παρακμή.

Για την Κατάσταση στο Συνδικαλιστικό Κίνημα

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το Σ.Κ. βρίσκεται σε μια βαθιά και παροξυμμένη κρίση, που το έχει οδηγήσει στα όρια της διάλυσης, σε μια τεράστια σύγχυση, σε αποπροσανατολισμό, σε αδυνάτισμα, σε αναποτελεσματικότητα και παράλυση. Οι αιτίες, πέρα από τις αντικειμενικές (οικονομική κρίση, μνημόνια κ.τ.λ.) είναι κυρίως υποκειμενικές και όχι μόνο λόγω της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ – ΓΣΕΕ αλλά κυρίως λόγω των Αριστερών Παρατάξεων που έχουν αρχίσει και κερδίζουν (αθροιστικά και μη) την πλειοψηφία σε Συνδικάτα, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα. Αναπαράγονται ανταγωνισμοί που είναι στείροι, άσχετοι με την αντιμετώπιση των κύριων προβλημάτων των εργαζομένων, ανταγωνισμοί για την ηγεμονία και τις «καρέκλες». Φυσικά την Κύρια ευθύνη για αυτή την κατάσταση φέρει το Π.Α.ΜΕ.

Τι να κάνουμε

Ø  Δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε από τους ξεπουλημένους νενέκους της Γ.Σ.Ε.Ε (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ), που 3 χρόνια τώρα ήταν άφαντοι, που με την στάση τους στο Δημοψήφισμα άλλαξαν συνολικά στρατόπεδο και συντάχθηκαν με τον συρφετό του «Μένουμε Ευρώπη» (παρόμοια στάση κράτησε και η Ομοσπονδία μας), που ούτε θέλουν ούτε μπορούν πλέον να δημιουργήσουν αγώνες και γεγονότα, που δεν οργανώνουν πότε τις απεργίες που προκηρύττουν.

Ø  Δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε από το ΠΑΜΕ, από τη διασπαστική και απομονωτική πολιτική του, που φραστικά, προγραμματικά και πρακτικά, δεν λέει και δεν κάνει τίποτα, δεν μπορεί πλέον να υπερασπίσει ούτε ένα στοιχειώδες δικαίωμα των εργαζομένων.

Ø  Δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε από το ΜΕΤΑ καθώς αποτελεί μια κατάσταση, τουλάχιστον ακατανόητη, αφού μέσα του συνυπάρχουν, αυτοί που θέλουν να παλέψουν ενάντια στα Μνημόνια και αυτοί που βάζουν πλάτη στην κυβέρνηση για να τα εφαρμόσει.

Να ξανανοίξουμε άμεσα έναν νέο κύκλο αγώνων

Με αφορμή το ν.σ. Κατρούγκαλου για το ασφαλιστικό οι αγρότες μαζικά (καθώς και άλλοι κλάδοι επαγγελματιών) έχουν ξεχυθεί στους δρόμους με δεκάδες μπλόκα πανελλαδικά, επιδεικνύοντας μια μεγάλη αποφασιστικότητα και μαχητικότητα που είναι στην σωστή κατεύθυνση. Συνάμα την σκυτάλη παίρνουν και οι εργαζόμενοι όπου ο ένας κλάδος μετά τον άλλον προχωρά σε απεργιακές κινητοποιήσεις. Σίγουρα η Απεργία στις 4 του Φλεβάρη είναι ένας πρώτος σημαντικός σταθμός. Έτσι πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να την προετοιμάσουμε, με ότι αυτό συνεπάγεται. Ταυτόχρονα να δούμε την κλιμάκωση του αγώνα με στόχο μια Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας. Να απομονώσουμε τις ηγεσίες και τα στοιχεία που δήθεν πρωτοστατούν στους αγώνες μας και ανήκουν στον συρφετό του Μένουμε Ευρώπη/Μνημόνια, που μόνο στόχο έχουν να επαναφέρουν τους παλιούς μνημονιακούς στην εξουσία για τα δικά τους ατομικά οφέλη.

Πρέπει να ξαναπιάσουμε το νήμα από εκεί που το αφήσαμε το 2012, σπάζοντας αυτό το επιφανειακό κλίμα, της αδράνειας, του φόβου και της απογοήτευσης, μετατρέποντάς τα σε οργή και αγανάκτηση, σε οργανωμένη πάλη στην πράξη. Πρέπει να πάρουμε τις «τύχες» μας στα χέρια μας. Nα ριχτούμε άμεσα στην μάχη σπάζοντας τις διάφορες αυταπάτες και τις λογικές της ανάθεσης. Δεν είμαστε μόνοι μας! Οι μόνοι σύμμαχοί μας, οι ευρωπαίοι εργαζόμενοι που είναι τώρα στην μάχη, που αντιστέκονται στα ίδια βάρβαρα μέτρα, σε Νότο αλλά και στο Βορρά (δυναμικές απεργίες σε Φιλανδία, Βέλγιο Γερμανία, Γαλλία κ.τ.λ.).

Αγώνες με σχέδιο, με ενότητα και οργάνωση στους χώρους της δουλειάς

Να στηριχθούμε στις δικές μας δυνάμεις, δημιουργώντας σε κάθε χώρο δουλειάς τις δικές μας μορφές οργάνωσης (επιτροπές αγώνα και αλληλεγγύης) ώστε να αρχίσουμε να αντιστεκόμαστε και να διεκδικούμε. Εμείς οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να αποφασίζουμε τη διάρκεια και την μορφή των κινητοποιήσεών μας καθώς και τα αιτήματά μας. Να αγωνιστούμε με μαχητικές μορφές πάλης (απεργίες, παραστάσεις διαμαρτυρίας, καταλήψεις, αυτοδιαχείριση) υπερασπιζόμενοι τα δικαιώματά μας, βαδίζοντας χωρίς συμβιβασμούς, πηγαίνοντας τους αγώνες μέχρι τέλους. Να ανασυγκροτήσουμε - ενισχύσουμε τα Συνδικάτα μας αναλαμβάνοντας εμείς οι ίδιοι αυτή την υπόθεση, ξεπερνώντας τις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες.

Τέτοιους παραδειγματικούς αγώνες έδωσαν και συνεχίζουν να δίνουν συνάδελφοι στον κλάδο μας, στον Επισιτισμό, τον Τουρισμό, στα Αρτοζαχ/στεία, σε Θες/νίκη και Αθήνα (Καφεναί-Μυρσίνη, Pizza hut, Applebee s, Goody s, Banquet, Χατζής, Ble, Φούρνος του Λάμπρου, Ποτοπωλείο κ.α.) δείχνοντας τον δρόμο, δηλαδή με ποιο σχέδιο και ποια πολιτική μπορούν οι αγώνες να έχουν ουσία και νικηφόρα έκβαση.

Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται και η Αντεπίθεση των Εργαζομένων που έδωσε και συνεχίζει να δίνει όλες της τις δυνάμεις για την επίτευξη των παραπάνω προϋποθέσεων.  Καλούμε όλους τους εργαζόμενους του κλάδου να στηρίξουν, να ενισχύσουν, και να ενταχτούν, με όποιο τρόπο μπορούν, σε αυτή την προσπάθεια.

Αγώνες με πρόγραμμα – πραγματική λύση! Για τα δικά μας συμφέροντα!

Κατάργηση των μνημονίων - Διαγραφή όλου του Χρέους - Έξοδο της χώρας από Ευρώ και Ε.Ε.

·      751 βασικό μισθό. Αυξήσεις στους μισθούς με βάση τις ανάγκες μας! Επιβολή πληρωμής των μισθών, και των Δώρων

·      Επαναφορά των Συλλογικών Διαπραγματεύσεων, για να υπογραφούν Κλαδικές Σ.Σ.Ε., υποχρεωτικές για όλους

·      Κανένας εργαζόμενος χωρίς ένσημα! Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους.

·      Οχι στο νέο αντι-ασφαλιστικό τερατούργημα. Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων, επιστροφή των κλεμμένων

·      Δημόσια – δωρεάν Παιδεία, Υγεία, Κοινωνική Ασφάλιση για όλους

·      Επίδομα ανεργίας, χωρίς προϋποθέσεις, ίσο με το βασικό μισθό καθόλη την διάρκεια της ανεργίας

·      Κατάργηση των σκλαβοπάζαρων του ΟΑΕΔ (προγράμματα voucher/μαθητείας). Πληρωμή των μαθητευόμενων σύμφωνα με τις Συλλογικές Συμβάσεις!

·      Εθνικοποίηση των επιχειρήσεων που κλείνουν ή χρεοκοπούν, κάτω από εργατικό έλεγχο

·      Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης! Επαναφορά του αφορολογήτου /Βαριά φορολογία στο κεφάλαιο

·      Γενναίο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων για να επανεκκινήσει η οικονομία, να βρουν δουλειά οι άνεργοι

·      Υπεράσπιση των συνδικαλιστικών – δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.

·      Νομιμοποίηση όλων των μεταναστών, σύνορα ανοιχτά, ίσα δικαιώματα για όλους – Να πέσει ο φράχτης του Έβρου