Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2011

Όλοι στην ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ στις 19 ΟΚΤΩΒΡΗ

ΕΞΕΓΕΡΣΗ  ΠΑΝΤΟΥ! - ΑΓΩΝΑΣ  ΜΕΧΡΙ  ΤΕΛΟΥΣ   
ΝΑ  ΦΥΓΟΥΝ  ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ –ΤΡΟΪΚΑ – ΜΝΗΜΟΝΙΑ      


    ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΕΠΙΣΙΤΙΣΜΟΥ - ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ
Ο κλάδος εδώ και πολλά χρόνια είναι το πειραματόζωο σε όλα τα αντεργατικά μετρά που έχουν πάρει οι Κυβερνήσεις και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι εργοδότες κερδοσκοπούν σε βάρος μας. Η ανασφάλιστη εργασία αγγίζει το 80%, τα ελαστικά ωράρια, οι απλήρωτες υπερωρίες, τα ανύπαρκτα επιδόματα και δώρα έχουν γίνει καθεστώς. Υπάρχει πλήρη παραβιάσει της εργατικής νομοθεσίας μιας και οι έλεγχοι του Ι.Κ.Α και της Επιθεώρησης Εργασίας είναι ανύπαρκτοι και πλέον δεν έχουν και ιδιαίτερη σημασία αφού η Κυβέρνηση τους έχει δώσει εντολές να υπερασπίζουν την «επιχειρηματικότητα» παρά τους εργαζόμενους. Το ΔΝΤ το ζούσαμε στο πετσί μας εδώ και πολλά χρόνια. Τώρα απειλούμαστε με το κλείσιμο των καταστημάτων και το χάσιμο των θέσεων εργασίας αφού η Κυβέρνηση έχει στραγγίσει πλήρως το εισόδημα του ελληνικού λαού που δεν μπορεί να καταναλώσει, να διασκεδάσει να κάνει διακοπές κτλ.
ΜΕΤΡΑ! ΜΕΤΡΑ! ΜΕΤΡΑ!!! -  ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ;
Κοντά δύο χρόνια η δωσίλογη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ παραμένει γαντζωμένη πραξικοπηματικά στην εξουσία, μια που άλλα υποσχέθηκε για να υφαρπάξει την ψήφο του ελληνικού λαού και τα ακριβώς αντίθετα εφάρμοσε. Μέχρι τώρα, το Μνημόνιο Ι, τα διάφορα «επικαιροποιημένα» Μνημόνια, τα έκτακτα μέτρα, οι προϋπολογισμοί και το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα έχουν επιφέρει ανυπολόγιστες καταστροφές στους εργαζόμενους, τη νεολαία, τα λαϊκά στρώματα και την ίδια την κοινωνία μας:
ü  Μια πτώση των μισθών κατά 40%-60% μέσα από αναρίθμητες φοροεπιδρομές, αυξήσεις του ΦΠΑ, μείωση του αφορολόγητου, έκτακτες φορολογίες - χαράτσια στο πετρέλαιο, στη ΔΕΗ, σε τσιγάρα κ.α. Με μηδενικές αυξήσεις στους μισθούς εδώ και δύο χρόνια, με την επίσημη μείωση 25% κάτω από το βασικό μισθό για τη νεολαία. Με αυθαίρετες και «παράνομες» μειώσεις των μισθών από τους εργοδότες. Με καθυστερήσεις των μισθών από τους εργοδότες για πάνω από τέσσερις ή έξι μήνες, με τη μείωση των ωρών απασχόλησης ή με την κατακόρυφη άνοδο της ανεργίας. Με την κατάργηση ή δραστική περικοπή των διαφόρων επιδομάτων, δώρων κ.α.
ü  Έναν εξευτελισμό των εργασιακών σχέσεων και τη σταδιακή μετατροπή των εργαζομένων σε δουλοπάροικους, με τη σχεδόν και τυπική κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων, με την ελαστικοποίηση του χρόνου εργασίας και την κατάργηση της προσαύξησης στις υπερωρίες, με τη συνεχή πίεση για μετατροπή των συλλογικών συμβάσεων σε ατομικές, με την έναρξη των μαζικών απολύσεων στο Δημόσιο και τον ευρύτερο Δημόσιο τομέα, με την καθιέρωση του θεσμού της «εργασιακής εφεδρείας» σαν προστάδιο της απόλυσης.
ü  Την επιταχυνόμενη κατάρρευση της Παιδείας, της Υγείας και της Κοινωνικής Ασφάλισης. Με την κάθετη μείωση των δαπανών για την Παιδεία, την Υγεία και την Κοινωνική Ασφάλιση. Με την ψήφιση του νόμου Διαμαντοπούλου για τα ΑΕΙ, που βάζει τέλος στο Πανεπιστήμιο, στις επιστήμες, στους πτυχιούχους και στο Άσυλο και επιβάλλει εξοντωτικά δίδακτρα. Με την κατάργηση των σχολικών βιβλίων για φέτος, με την ουσιαστική κατάργηση των προσλήψεων εκπαιδευτικών και την τρομακτική έλλειψη σε λειτουργικές δαπάνες για σχολεία και Πανεπιστήμια κ.α. Με το κλείσιμο νοσοκομείων, κλινικών, την επιβολή εισιτηρίου για εξετάσεις κ.α. Με μια σειρά αντιασφαλιστικών νόμων και διαταγμάτων που ουσιαστικά ανεβάζουν το όριο συνταξιοδότησης στα 68-70 έτη και κατεβάζουν τις συντάξεις στα 300 ευρώ. Με το κόψιμο του ΕΚΑΣ, τη δραστική συρρίκνωση ως κατάργηση των επικουρικών συντάξεων κ.α.
ü  Το κολοσσιαίο πρόγραμμα ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, που στήριζε μέχρι τώρα το βιοτικό μας επίπεδο, που έκανε «ανθρώπινη» και υποφερτή τη ζωή μας, και που χρειάστηκαν δεκαετίες για να τη δημιουργήσουν με τον ιδρώτα τους οι εργαζόμενοι.
Η κριση οχι μονο δεν θα σταματησει αλλά θα βαθυνει ακομη περισσοτερο...
Όλη η μέχρι τώρα βίαιη, πρωτοφανής και κολοσσιαία αναδιανομή πλούτου, όλες αυτές οι θυσίες, όχι μόνο δεν μας βγάζουν από την κρίση, όχι μόνο δεν σταματούν την κρίση αλλά μας οδηγούν στην πλήρη πλέον κατάρρευση της κοινωνίας μας, στην απόλυτη καταστροφή.
Την τριετία 2009-2011 το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (δηλαδή η αξία όλων των προϊόντων και υπηρεσιών που παράγουμε μέσα σ’ ένα χρόνο) θα έχει μειωθεί μέχρι το τέλος της χρονιάς κατά 13%. Η βιομηχανική παραγωγή θα μειωθεί πάνω από 22%. Τα Δημόσια Έργα έχουν πρακτικά σταματήσει, ενώ η πτώση στην οικοδομή έχει ξεπεράσει το 50%. Η ανεργία επίσημα είναι στο 16%, όμως όλοι ομολογούν ότι είναι πολύ παραπάνω, ότι οι άνεργοι είναι 1,2 εκατομμύρια και μέχρι το τέλος της χρονιάς θα φτάσουν το 1,5 εκατομμύριο. Άλλο 1 εκατομμύριο είναι υποαπασχολούμενοι (με ελαστικές και ευέλικτες μορφές εργασίας, ανασφάλιστοι κ.α.). Σχεδόν ένας στους δύο νέους είναι άνεργος. Και ο αριθμός των Ελλήνων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχιας έχει ξεπεράσει το 25% και αυξάνει αλματωδώς.
Αυτή η πολιτική της κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, δηλαδή η πολιτική των Ελλήνων και Ευρωπαίων επιχειρηματιών και τραπεζιτών, όχι μόνο μας εξαθλιώνει, όχι μόνο καταστρέφει την κοινωνία μας αλλά είναι και εντελώς αναποτελεσματική, αδιέξοδη και αυτοκαταστροφική. Θα οδηγεί συνεχώς στο όλο και μεγαλύτερο βάθεμα της κρίσης, δηλαδή σε όλο και περισσότερα μέτρα που θα ξαναεπιδεινώνουν περισσότερο την κρίση και αυτό δεν έχει τέλος. Αν τους αφήσουμε, θα γίνουμε μία βομβαρδισμένη κοινωνία ερειπίων, όπου μέσα της θα περιφέρονται σκελετωμένοι άνθρωποι και μια χούφτα επιχειρηματιών θα συγκεντρώνουν ό,τι πλούτο απομένει.
ΜΕ ΜΑΖΙΚΟΥΣ, ΤΑΞΙΚΟΥΣ, ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ
Πρώτα απ’ όλα απαιτείται η οργή, η αγανάκτηση και η αηδία των εργαζομένων απέναντι στους πολιτικούς υπηρέτες (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ) της τρόικας και των επιχειρηματιών να μετατραπεί σε αγωνιστικότητα και μαχητικότητα. Απαιτείται να απορριφθεί από τους εργαζόμενους η πολιτική των ρεφορμιστών (ΚΚΕ, ΣΥΝ), που όχι μόνο δεν προετοίμασαν τους εργαζόμενους για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, αντίθετα καλλιεργούσαν όλα τα προηγούμενα χρόνια τις αυταπάτες για διαρκή ανάπτυξη του καπιταλιστικού συστήματος, αλλά ακόμη και σήμερα καλλιεργούν την προοπτική για λύσεις εντός του καπιταλισμού («διαπραγμάτευση για το χρέος», «Λαϊκή συμμαχία για διακυβέρνηση» κ.τ.λ.), καθαρά ουτοπικές και καταστροφικές για τους εργαζόμενους. Κυρίως όμως δεν οργανώνουν την αντίσταση των εργαζομένων και τους αγώνες τους, αντίθετα τους διασπούν (ΚΚΕ), περιοριζόμενοι στις απλές διαμαρτυρίες εδώ κι εκεί και πάντα με στόχο την εκλογική τους ενίσχυση.
    Ένα περίπου χρόνο πριν και ενώ η Ελλάδα κατέφευγε στο Δ.Ν.Τ. οι συνάδελφοι μας στο restaurant BANQUET με μια εξάμηνη ιδιότυπη απεργία κατάφεραν να κερδίσουν το σύνολο των αιτημάτων τους και να παίξουν ταυτόχρονα τον ρόλο του πυροδότη για μια σειρά από νικηφόρες κινητοποιήσεις (Βarθelonica, Καφεναί, PIZZA HUT, APPLEBEE΄S, GOODYS…). Έτσι σήμερα είναι αναγκαία  η ενότητα των εργαζόμενων του κλάδου κάτω από μια ενιαία πολιτική οπού και με την ενότητα με όλους τους εργαζόμενους να αντισταθούμε και να κερδίσουμε την βαρβαρότητα του καπιταλιστικού συστήματος.
·                     Να στηριχθούμε στις δικές μας δυνάμεις, δημιουργώντας σε κάθε χώρο δουλειάς τις δικές μας αυτοοργανωμένες μορφές αγώνα ( επιτροπές αγώνα και αλληλεγγύης, απεργιακές φρουρές). Εμείς οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να αποφασίζουμε τη διάρκεια και την μορφή των κινητοποιήσεών μας καθώς και τα αιτήματά μας που θα πρέπει να είναι ενωτικά, ενάντια σε κάθε διάσπαση και κατακερματισμό που προωθεί τόσο η συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΠΑΣΚΕ όσο και οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ.
·                     Να προετοιμάσουμε και να οργανώσουμε τους αγώνες μας με μαχητικές μορφές πάλης, πηγαίνοντας τους χωρίς συμβιβασμούς μέχρι τέλους
·                     Να ενισχύσουμε - ανασυγκροτήσουμε το Σωματείο Επισιτισμού - Τουρισμού αναλαμβάνοντας εμείς οι ίδιοι αυτή την υπόθεση, παίρνοντας τον αγώνα στα χέρια μας.
·                     Να ενισχύσουμε το κίνημα των Πλατειών, δημιουργώντας λαϊκές συνελεύσεις στις πλατείες όλων των συνοικιών για να αποτρέψουμε την εφαρμογή των Μνημονίων και του Μεσοπρόθεσμου στην πράξη, αλλά και για να αντιμετωπίσουμε τις επιπτώσεις της κρίσης.
  Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται και η Αντεπίθεση των Εργαζομένων στον Επισιτισμό. Καλούμε όλους τους εργαζόμενους του κλάδου να στηρίξουν, να ενισχύσουν, και να ενταχτούν, με όποιο τρόπο μπορούν, σε αυτή την προσπάθεια.
— Διαγραφή του χρέους. Δεν χρωστάμε, δεν πληρώνουμε. Εθνικοποίηση όλων των τραπεζών, μεγάλων επιχειρήσεων και ΔΕΚΟ χωρίς αποζημίωση και κάτω από εργατικό έλεγχο.
— Απαγόρευση των Απολύσεων. Κατάργηση κάθε ελαστικής εργασίας. Σε κάθε επιχείρηση που κλείνει ή απολύει, δήμευση της περιουσίας των ιδιοκτητών και λειτουργία της κάτω από εργατικό έλεγχο. Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους, με 35ωρο-5νθήμερο-7ωρο.
— Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης. Εργατικός έλεγχος στις τιμές.
— Αυξήσεις σε μισθούς-συντάξεις. Στόχος μας 1.400 ευρώ κατώτερος βασικός μισθός για όλους. Κανένας εργαζόμενος χωρίς συλλογική σύμβαση εργασίας.
— Αύξηση των κοινωνικών δαπανών, δημόσια και δωρεάν υγεία και παιδεία, πρόγραμμα οικοδόμησης σχολείων, νοσοκομείων, εργατικών-λαϊκών κατοικιών και προστασίας του περιβάλλοντος.
ση επιστροφή στα ασφαλιστικά ταμεία όλων των κλεμμένων και των οφειλών κράτους και εργοδοτών. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων.
             ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ:ΤΗΛ. 6982 268 508, antepithesistonepisitismo.blogspot.com  ΣΤΟΝ ΕΠΙΣΙΤΙΣΜΟ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΣΧΟΛΙΑ