Διαδηλώνουμε στη ΔΕΘ – 8/9, 6:00 μμ, άγαλμα Βενιζέλου

ΜΕ  ΤΗΝ  ΔΙΚΗ  ΜΑΣ  ΟΡΓΑΝΩΣΗ  ΚΑΙ  ΑΓΩΝΑ  ΠΑΝΤΟΥ

Να αποτελειώσουμε τα Μνημόνια και τους υπηρέτες τους

•  Για πέμπτη συνεχή χρονιά, η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε ύφεση οδηγώντας τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα στην απόγνωση. Τα απανωτά μέτρα όχι μόνο δεν αναστρέφουν την κατάσταση αλλά την επιδεινώνουν. Η επίσημη ανεργία ανέβηκε στο 23,1% (στο 30% εκτιμάται η πραγματική), περίπου το 35% ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι δουλεύουν χωρίς να πληρώνονται, η πτώση στην βιομηχανία αγγίζει ποσοστά πολεμικής περιόδου (-28% στην τετραετία 2008-2011), το δημόσιο χρέος άρχισε πάλι να αυξάνει μετά το «κούρεμα», τα έσοδα του Προϋπολογισμού έχουν βουλιάξει προδικάζοντας νέα έκτακτα μέτρα. Συνολικά η πτώση του ΑΕΠ από το 2008 κυμαίνεται στο –20%, δηλαδή έχει ξεπεράσει την Αργεντινή του 2001-2002. Δεν είναι πολύ καλύτερη η κατάσταση στην Ε.Ε. και ιδιαίτερα στην Ευρωζώνη, όπου η μια χώρα μετά την άλλη βυθίζεται στην ύφεση. Η ΕΕ διέρχεται μια τεράστια, δομική κρίση, που απειλεί σοβαρά την ίδια την ύπαρξη του Ευρώ.
  

• Μέσα σ’ αυτή την κατάσταση, η ντόπια τρόικα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ δηλώνει την αφοσίωσή της στην καταστροφική πολιτική των Μνημονίων. Δια στόματος Σαμαρά, δίνουν εγγυήσεις προς τους δανειστές-τραπεζίτες ότι θα πάρουν τα χρήματά τους και παράλληλα σκάβουν τον λάκκο μας, με νέα σαρωτικά μέτρα (ξεκίνησαν από 11,5 δις και κανείς δεν ξέρει μέχρι που θα τα φτάσουν). 
• 
  

  Περισσότερο από κάθε προηγούμενη χρονιά, θα ζήσουμε φέτος την πλήρη διάλυση και κατάρρευση της παιδείας, ασφάλισης, υγείας, όλων των κοινωνικών υπηρεσιών. Οι συγχωνεύσεις/κλεισίματα σχολείων, σχολών, νοσοκομείων θα πάρουν χαρακτήρα χιονοστιβάδας, ενώ ότι απομείνει θα υπολειτουργεί αδυνατώντας να καλύψει τις απολύτως βασικές ανάγκες. Νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων, διάλυση των συλλογικών συμβάσεων, ανεργία-καρκίνος, νέες φοροεπιδρομές εξαπλώνουν παντού την φτώχεια και την εξαθλίωση. 
• Η ανθρωπιστική κρίση παίρνει απειλητικές διαστάσεις, η επιβίωση μετατρέπεται σε καθημερινή μάχη για τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα, τους άνεργους, τους φτωχούς.

  Μπροστά στην κατάρρευση…

  Όλα αυτά δεν συνιστούν κανένα «πρόγραμμα», παρά μόνο έναν κατάλογο μέτρων, παραγγελμένων από την Τρόικα, που φέρνουν τα πάντα πιο κοντά στην χρεοκοπία, δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, τράπεζες, δήμους, ασφαλιστικά ταμεία... Είναι για γέλια και για κλάματα οι υπεύθυνοι της χρεοκοπίας, με τις ίδιες και χειρότερες συνταγές, να μιλάνε για «ανάπτυξη».

  Η ανάπτυξη είναι αδύνατη:

  ·  Με τις πολιτικές της μαζικής ανεργίας και φτώχειας, που εκμηδενίζουν τη ζήτηση αγαθών και υπηρεσιών, φέρνοντας ακόμα περισσότερα λουκέτα, απολύσεις, αδυναμία είσπραξης εσόδων.

  ·  Με την ανακύκλωση του αστικού πολιτικού προσωπικού, που δεν έχει κανένα εναλλακτικό σχέδιο, πέρα από την πλήρη απαλλοτρίωση-ληστεία μισθών, συντάξεων, ασφαλιστικών ταμείων, δημόσιου και ιδιωτικού πλούτου.

  ·  Όσο ο τεράστιος όγκος χρήματος που λιμνάζει στα χέρια των ιδιωτών - καπιταλιστών δεν επενδύεται και μάλιστα συνεχίζεται η φυγή κεφαλαίων. Τέλος με την παραμονή στο ζουρλομανδύα του Ευρώ, γιατί είναι ένα υπερτιμημένο νόμισμα για μια καταρρέουσα οικονομία όπως η ελληνική.  

  Γι’ αυτό έρχεται με μαθηματική ακρίβεια όχι μόνο η επισημοποίηση της χρεοκοπίας αλλά και η έξοδος / αποπομπή της Ελλάδας από το Ευρώ, όπως πλέον ομολογείται ανοιχτά και από πολλούς κύκλους της ευρωπαϊκής ελίτ.

    Όχι στο κράτος «έκτακτης ανάγκης»

  Η κυβέρνηση συγκροτήθηκε υφαρπάζοντας την ψήφο του λαού με απειλές και ψέματα περί «επαναδιαπραγμάτευσης» του Μνημονίου και χάρη στα ροζ δεκανίκια του Κουβέλη. Στην πραγματικότητα δεν έχει κοινωνική στήριξη, είναι μια κυβέρνηση αδύναμη και θνησιγενής. Γι αυτό όμως και επικίνδυνη! Θα επιχειρήσει να γαντζωθεί στην εξουσία επιβάλλοντας ένα κράτος «έκτακτης ανάγκης», με την σκλήρυνση των μέτρων καταστολής, με τα ρατσιστικά πογκρόμ της αστυνομίας και της συμμορίας της Χρυσής Αυγής ενάντια σε όλους όσους αντιστέκονται, με το κλίμα διαίρεσης, φόβου και τρομοκρατίας το οποίο καλλιεργεί.

  Επισιτισμός – Τουρισμός … Τα σύγχρονα κάτεργα

   Οι εργοδότες στον κλάδο του Επισιτισμού – Τουρισμού, εκμεταλλευόμενοι την ψήφιση όλων των αντεργατικών μέτρων του 2^ου Μνημονίου, έτρεξαν να καταγγείλουν τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, βάζοντας ταφόπλακα σε κατακτήσεις ετών. Το κερασάκι στην τούρτα το έβαλαν οι δυνάμεις τις ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ που αμαχητί, προχώρησαν σε υπογραφή νέων Κ.Σ.Σ.Ε., με αποτέλεσμα 15% μειώσεις στους βασικούς μισθούς, οι οποίες δεν είναι και υποχρεωτικές. Βέβαια η πραγματικότητα είναι πολύ χειρότερη αφού στην πράξη κανένας εργοδότης του κλάδου δεν τηρούσε τίποτα από εργατικά δικαιώματα. Τώρα, οι εργοδότες του κλάδου, πληρώνουν όποτε θέλουν και ότι θέλουν, ασφαλίζουν όποτε θέλουν και άμα θέλουν (70% ανασφάλιστη εργασία), απολύουν όποτε θέλουν κτλ.

  Οι συνάδελφοι στα ζαχαροπλαστεία Χατζή μας δείχνουν τον δρόμο…

  Μέσα σε αυτό το ζοφερό τοπίο, οι συνάδελφοι από τα ζαχαροπλαστεία Χατζή μάχονται εδώ και 9 μήνες για να πάρουν τα δεδουλευμένα τους και να επανέλθουν πίσω στην δουλειά τους. Είναι σε επίσχεση εργασίας από τον Δεκέμβρη του 2011 πραγματοποιώντας παραστάσεις διαμαρτυρίας έξω από τα καταστήματα, με την βοήθεια της επιτροπής αγώνα που έχουν συγκροτήσει. Ο αγώνας αυτός έχει τεράστια σημασία. Αποτελεί μια απάντηση των εργαζομένων στην πολιτική των απολύσεων, στην μη πληρωμή των δεδουλευμένων, στους μισθούς πείνας και στην φτωχοποίηση της ζωής μας. Μας δείχνει με ποίον τρόπο, δηλαδή με ποια πολιτική μπορούμε να πετύχουμε νίκες παρά τους αρνητικούς συσχετισμούς δύναμης μέσα στους χώρους εργασίας. Τέλος, ο αγώνας των συναδέλφων στα ζαχαροπλαστεία Χατζή προστίθεται στους υπόλοιπους σημαντικούς και νικηφόρους αγώνες, που έδωσαν και συνεχίζουν να δίνουν οι εργαζόμενοι του κλάδου μας (Banquet, Καφεναί, Applebee's, Goody’ s, Pizza Hut κτλ.).

  Έχουμε την εμπειρία από το προηγούμενο κύμα αγώνων: τεράστιες γενικές απεργίες, ανυπακοή στα χαράτσια, «αγανακτισμένοι» στις πλατείες, απεργίες και καταλήψεις χώρων δουλειάς, συγκρουσιακά γεγονότα όπως στις 12 Φλεβάρη. Και ακόμα, τα μηνύματα αγώνα από την Ευρώπη και τον κόσμο, από τους Ισπανούς ανθρακωρύχους μέχρι τις αραβικές εξεγέρσεις/επαναστάσεις, που δείχνουν ότι σιγά-σιγά διαμορφώνονται δυνατότητες για ένα νέο επαναστατικό κύμα.

  Στηριζόμενοι σ’ αυτά, να ενισχύσουμε τη νέα συνείδηση και πρακτική που σιγά-σιγά διαμορφώνεται. Τίποτα δεν έχουμε να περιμένουμε από την άθλια συνδικαλιστική γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, που ακόμα και τώρα συμμετέχει σε «κοινωνικούς διαλόγους». Από το ΠΑΜΕ/ΚΚΕ, με την ακραία διασπαστική, σεχταριστική πολιτική τους, που οδηγεί μόνο σε ήττες και απογοήτευση. Από τις αυταπάτες για «κυβέρνηση της Αριστεράς» γύρω από το ΣΥΡΙΖΑ, που δήθεν θα μετριάσει, θα ανακόψει την κατάρρευση χωρίς να συγκρουστεί με τον καπιταλισμό ή με «υπευθυνότητα», μέσα από τους θεσμούς του αστικού κράτους, δίνοντας πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης στους εκπροσώπους του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού.

  ΜΕ ΤΑΞΙΚΟΥΣ, ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ 

  ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ

  ·           Να στηριχθούμε στις δικές μας δυνάμεις, δημιουργώντας σε κάθε χώρο δουλειάς τις δικές μας μορφές οργάνωσης (επιτροπές αγώνα και αλληλεγγύης, απεργιακές φρουρές). Εμείς οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να αποφασίζουμε τη διάρκεια και την μορφή των κινητοποιήσεών μας καθώς και τα αιτήματά μας.

  ·           Να προετοιμάσουμε και να οργανώσουμε τους αγώνες μας με μαχητικές μορφές πάλης (απεργίες, παραστάσεις διαμαρτυρίας, καταλήψεις, αυτοδιαχείριση) πηγαίνοντάς τους χωρίς συμβιβασμούς μέχρι τέλους.

  ·           Να ενισχύσουμε - ανασυγκροτήσουμε το Συνδικάτο Επισιτισμού - Τουρισμού αναλαμβάνοντας εμείς οι ίδιοι αυτή την υπόθεση, παίρνοντας τον αγώνα στα χέρια μας, αλλάζοντας τους συσχετισμούς διώχνοντας τους γραφειοκράτες.

  ·           Να δημιουργήσουμε Επιτροπές Δράσης στις γειτονιές για να αποτρέψουμε την εφαρμογή των Μνημονίων και των βάρβαρων μέτρων στην πράξη, αλλά και για να αντιμετωπίσουμε τις επιπτώσεις της ανθρωπιστικής κρίσης, δημιουργώντας δίκτυα αλληλεγγύης, αλληλοβοήθειας, αυτοοργάνωσης και αυτοάμυνας.

       Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται και η Αντεπίθεση των Εργαζομένων στον Επισιτισμό που έδωσε και συνεχίζει να δίνει όλες της τις δυνάμεις για την οργάνωση και διεξαγωγή των παραπάνω αγώνων. Καλούμε όλους τους εργαζόμενους του κλάδου να στηρίξουν, να ενισχύσουν, και να ενταχτούν, με όποιο τρόπο μπορούν, σε αυτή την προσπάθεια.

  — Διαγραφή του χρέους. Δεν χρωστάμε, δεν πληρώνουμε. Έξω από το Ευρώ και την Ε.Ε. Εθνικοποίηση όλων των τραπεζών, μεγάλων επιχειρήσεων και ΔΕΚΟ χωρίς αποζημίωση και κάτω από εργατικό έλεγχο.

  — Απαγόρευση των Απολύσεων. Κατάργηση κάθε ελαστικής εργασίας. Σε κάθε επιχείρηση που κλείνει ή απολύει, δήμευση της περιουσίας των ιδιοκτητών και λειτουργία της κάτω από εργατικό έλεγχο. Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους, με 35ωρο-5νθήμερο-7ωρο. Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης. Εργατικός έλεγχος στις τιμές.

  — Αυξήσεις σε μισθούς-συντάξεις. Στόχος μας 1.400 ευρώ κατώτερος βασικός μισθός για όλους. Κανένας εργαζόμενος χωρίς συλλογική σύμβαση εργασίας.

  — Αύξηση των κοινωνικών δαπανών, δημόσια και δωρεάν υγεία και παιδεία, πρόγραμμα οικοδόμησης σχολείων, νοσοκομείων, εργατικών-λαϊκών κατοικιών και προστασίας του περιβάλλοντος.

  — Άμεση επιστροφή στα ασφαλιστικά ταμεία όλων των κλεμμένων και των οφειλών κράτους και εργοδοτών. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων.