Στα μέσα Ιουλίου του 2013 η
εργοδοσία στο καφενείο ΚΑΦΕΝΑΙ αναγγέλλει αιφνιδιαστικά στους εργαζόμενους, το
κλείσιμο της επιχείρησης εντός δύο εβδομάδων επικαλούμενη οικονομικά προβλήματα.
Η πραγματικές όμως προθέσεις της εργοδοσίας, ήταν διαφορετικές. Η εργοδοσία ήθελε να ανοίξει μία νέα
εταιρεία με σκοπό την αποφυγή πληρωμής των δεδουλευμένων που διεκδικούν οι
εργαζόμενοι και να απολύσει όσους εργαζομένους τολμήσανε να διεκδικήσουνε τα
δικαιώματά τους. Στις 17/7 οι εργαζόμενοι καταθέσανε ασφαλιστικά μέτρα στο
Ειρηνοδικείο Θεσ/νίκης και το δικαστήριο επέβαλε προσωρινά την απαγόρευση κάθε
μεταβολής της κατάστασης του ΚΑΦΕΝΑΙ. Η εργοδοσία οδηγώντας την αντιπαράθεση
στα άκρα, στις 5/8 έκλεισε το κατάστημα
και απέλυσε εκδικητικά και καταχρηστικά, 3εις εργαζόμενες. Οι εργαζόμενοι του
Καφεναί ξεκινώντας έναν αγώνα, προσπαθούν να ενημερώσουν τους εργαζόμενους και
την νεολαία της πόλης και όχι μόνο, τυπώνοντας προκηρύξεις και αφίσες κτλ.
Έτσι η εργοδοσία
στον ΚΑΦΕΝΑΙ, παίρνοντας αέρα από την χουντική συγκυβέρνηση Σαμαρά, θέλοντας
να ποινικοποιήσει τον δίκαιο αγώνα των εργαζομένων, κατέθεσε στις 8/8 ψευδείς
και εκδικητικές μηνύσεις «για συκοφαντική δυσφήμηση και απειλή» με
αποτέλεσμα την σύλληψη μιας εργαζόμενης του Καφεναί και ενός συνδικαλιστή μέλος
του Δ.Σ. του Συνδικάτου Επισιτισμού -Τουρισμού. Οι συνάδελφοι τελικά, κρατούνται με την διαδικασία
του αυτοφώρου ενώ λόγω της άρνησης τους να δώσουν δακτυλικά αποτυπώματα τους
φορτώνουν και την κατηγορία της
απείθειας.
Στη δίκη που γίνεται λίγες μέρες
μετά κι ενώ οι ψευδείς κατηγορίες της εργοδοσίας για συκοφαντική δυσφήμιση και
απειλή κατάρρευσαν σαν χάρτινος πύργος και οι δύο συνάδελφοι αθωώνονται, καταδικάζονται
με ποινή φυλάκισης ενός έτους με τριετή αναστολή «για την άρνησή τους να
υποβληθούν σε εγκληματολογική σήμανση και συγκεκριμένα σε δακτυλοσκοπικό
έλεγχο». Το σκεπτικό της απόφασης στηρίχτηκε σε Προεδρικό Διάταγμα της
χούντας (342/1977) που έχει ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ένα έτος αντί της
απείθειας (Π.Δ 283/1985) με ποινή μέχρι 6 μήνες!
Όλα αυτά δεν είναι τυχαία!
Εντάσσονται στην προσπάθεια που κάνει η χουντική συγκυβέρνηση Σαμαρά –
Βενιζέλου, με την υποστήριξη και της συμμορίας της Χρυσής Αυγής, στο να
επιβάλουν την πολιτική των μνημονίων και όλων αυτών των βάρβαρων μέτρων με ένα κράτος έκτακτης ανάγκης. Ένα
βαθύ κράτος, χωρίς σχολεία, νοσοκομεία και κοινωνικές υπηρεσίες, στα όρια μιας «συγκαλυμμένης»
δικτατορίας, με διαρκείς Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, πραξικοπήματα τύπου
ΕΡΤ, που θα λειτουργούν μόνο οι συμμορίες των Ματ, των Δίας των εισαγγελέων και
ενός χαφιεδότσουρμου που θα το περιβάλει, έτοιμοι να επέμβουν, να
ποινικοποιήσουν και να καταστείλουν κάθε εργατικό και λαϊκό αγώνα. Που το «νόμος και τάξη» του φασίστα Δένδια θα
κυριαρχεί πλήρως στον πολιτικό και κοινωνικό βίο.
Πιο συγκεκριμένα στοχεύουν α) στην δημιουργία μιας βάσης δεδομένων, φακελώνοντας
έτσι κάθε αγωνιστή, εργάτη ή νεολαίο και β)
στην πλήρη ενοχοποίηση και ποινικοποίηση
των αγώνων, του συνδικαλισμού, της απεργίας, των ριζοσπαστικών και
μαχητικών μορφών πάλης κτλ. Αυτό εξάλλου μαρτυρούν και τα λεγόμενα τους περί «να τελειώνουμε με την μεταπολίτευση».
Έτσι, ο συνδικαλιστής, ο εργάτης, ο νεολαίος, ο κάτοικος μιας περιοχής ή
γειτονιάς που αγωνίζονται, να θεωρούνται εγκληματίες του κοινού ποινικού
δικαίου. Τέτοιου είδους ενέργειες και δικαστικές αποφάσεις (DNA κτλ) είχαμε και στον αγώνα των
κατοίκων ενάντια στα μεταλλεία του θανάτου στις Σκουριές Χαλκιδικής.
Η πρωτοφανής αυτή απόφαση δεν πρέπει
να μείνει αναπάντητη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΣΧΟΛΙΑ