ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΞΥΛΟΔΑΡΜΟΙ ΤΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΕΛΟΣ!

Πριν από λίγο καιρό, ένα ζευγάρι εργαζομένων στον κλάδο μας, με ανάρτηση του στα social media, γνωστοποιούσε πως είχε μείνει χωρίς στέγη και έψαχνε για δουλειά. Στην συνέχεια, εργοδότης του κλάδου μας από την Τρίπολη «προσφέρθηκε» να παρέχει εργασία και στέγη στους συναδέλφους μας. Μέχρι εδώ όλα καλά, μέχρι που στις 19/2/2021 ο συγκεκριμένος εργοδότης ξυλοκόπησε τον έναν συνάδελφο, γιατί τόλμησε (!) έπειτα από 15 μέρες να ζητήσει να πληρωθεί! Φυσικά, η «καλοσύνη» του εργοδότη ήταν το «ξεζούμισμα» των συναδέλφων όλο αυτό το διάστημα, με ανασφάλιστη και ατελείωτη εργασία χωρίς ρεπό, ενώ το θράσος του έφτασε στο σημείο να μην τους χορηγήσει ούτε άδεια μετακίνησης, ώστε να φύγουν από την Τρίπολη με αποτέλεσμα να τους επιβληθεί και πρόστιμο 300 € στον καθένα!.

Το συγκεκριμένο περιστατικό, δεν είναι ούτε μεμονωμένο ούτε και τυχαίο. Έρχεται να προστεθεί σε έναν μακρύ κατάλογο ξυλοδαρμών, απειλών και σεξουαλικών παρενοχλήσεων των εργοδοτών, όπου αποτελούν πλέον καθεστώς τα τελευταία χρόνια και ειδικότερα το τελευταίο διάστημα εν μέσω πανδημίας. Ηθικός αυτουργός, είναι η ίδια η κυβέρνηση ΝΔ, όπου με τις απανωτές αντεργατικές Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, όλο αυτό το διάστημα των χουντικών απαγορεύσεων και της πανδημίας, «δίνουν το ελεύθερο» στους εργοδότες να ξυλοφορτώνουν εργαζομένους, επειδή ζήτησαν το αυτονόητο, να πληρωθούν!. Στόχος τους είναι να μας φορτώσουν ακόμη μια κρίση που ξεσπάει και να εξαφανίσουν από το λεξιλόγιό και την καθημερινότητά μας τις λέξεις δικαιώματα, μισθός, συλλογική διεκδίκηση. Και φυσικά, αυτό επιβάλλεται μόνο με ξύλο, απειλές αλλά και με το Δόγμα «Νόμος και Τάξη», των ΜΑΤ,ΔΙΑΣ, Δικαστηρίων κλπ.

Συνάδελφοι δεν πάει άλλο! Η προσπάθειά τους να μας ατομικοποιήσουν ώστε να μπορούν να δρουν ανενόχλητοι θα πέσει στο κενό! Είναι πιο αναγκαίο από ποτέ να οργανωθούμε συλλογικά, γιατί μόνο έτσι μπορούμε να σταματήσουμε τον κατήφορο που θέλουν να μας επιβάλλουν. Να εγγραφούμε στο Συνδικάτο μας και να μη φοβόμαστε να καταγγέλουμε τέτοια περιστατικά. Η μόνη δύναμή μας είναι η αλληλεγγύη! Μέσα από την δική μας οργάνωση και τους μαχητικούς και ανυποχώρητους αγώνες μπορούμε να βάλουμε φρένο σε κυβερνητική κι εργοδοτική αυθαιρεσία. Εμείς έχουμε τη δύναμη και αυτοί τον φόβο!.