20 ΦΛΕΒΑΡΗ – Όλοι στη ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ. Όλοι στους δρόμους

Να τσακίσουμε την Χούντα των Επιστρατεύσεων

Να διώξουμε τη Συγκυβέρνηση της Καταστροφής μας

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, ΓΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ

20 ΦΛΕΒΑΡΗ – Όλοι στη ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ. Όλοι στους δρόμους

Δεν πάει άλλο. Η «τρόικα εσωτερικού» ΝΔ–ΠΑΣΟΚ–ΔΗΜΑΡ πρέπει ν’ ανατραπεί. Με το 3ο Μνημόνιο, καταστρέφουν μισθούς, συντάξεις, εργασιακές σχέσεις, κοινωνικές υπηρεσίες και αγαθά. Χαρατσώνουν και τα τελευταία εισοδήματά μας, απειλούν με κατασχέσεις τους εργαζόμενους, άνεργους, φτωχούς, τα λαϊκά στρώματα. Σαρώνουν τις συλλογικές συμβάσεις. Αυτοί που μας καταλήστεψαν με βουνά σκανδάλων δεκάδων δις των ίδιων και των καπιταλιστών φίλων τους, που «έχασαν» τις λίστες της ξεδιάντροπης φοροδιαφυγής. Αυτοί που ξυλοφορτώνουν και επιστρατεύουν απλήρωτους εργάτες, απεργούς, όποιον αντιστέκεται. Αυτοί που διορίζουν τους κολλητούς τους ως υψηλόβαθμα στελέχη π.χ. στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (βλ. σωτηρίας των χρεοκοπημένων τραπεζών) με μισθούς Μαρίας Αντουανέτας, 18.000 ευρώ το μήνα (!), την ίδια στιγμή που μετατρέπουν την κοινωνία σε κόλαση και τους εργαζόμενους σε δουλοπάροικους.

Παραμύθι της Χαλιμάς η «Ανάπτυξη»

Η γκεμπελική προπαγάνδα της συγκυβέρνησης και των Μ.Μ.Εξαπάτησης περί «ανάπτυξης» καταρρέει από την καθίζηση της οικονομίας και των κρατικών εσόδων. Τα περίφημα «πλεονάσματα» όχι μόνο δεν φέρνουν ανάπτυξη, αλλά καταστρέφουν κάθε δυνατότητα γι’ αυτήν, αφού απαιτούν πετσόκομμα δαπανών και λεηλασία του εισοδήματός μας. Οι «ξένες επενδύσεις» ηχούν σαν κακόγουστο αστείο, με την οικονομία σ’ αυτά τα χάλια. Ύφεση στην Ευρωζώνη, «καυτό μέτωπο» στην Κύπρο, ραγδαία επιδείνωση της κατάστασης στη Γαλλία, πολιτική/οικονομική αστάθεια (π.χ. Ιταλία), κλείνουν κάθε διέξοδο, κάθε ανάσα για τον ελλ. καπιταλισμό. Η κρίση του δεν είναι αναστρέψιμη ούτε και διαχειρήσιμη. Μόνη προοπτική του είναι να καταρρέει στις πλάτες μας, σε μια έρημο εξαθλίωσης και ανθρωπιστικής κρίσης.

Ανεργία – τέρας. Απανωτά λουκέτα και απολύσεις. Εκατοντάδες χιλιάδες απλήρωτοι εργαζόμενοι. «Συγχώνευση», συρρίκνωση, διάλυση κάθε κοινωνικής υπηρεσίας (νοσοκομεία, σχολεία, σχολές). Εκατομμύρια συνάνθρωποί μας κάτω από το όριο της φτώχειας. Νοικοκυριά χωρίς ηλεκτρικό, στον 21^ο αιώνα. Απελπισμένοι ασθενείς που δεν μπορούν να πάρουν φάρμακα. Ουρές αστέγων και πεινασμένων στα συσσίτια. Παιδιά που λιποθυμούν από υποσιτισμό στα σχολειά. Κύμα απόγνωσης και αυτοκτονιών… Καμιά μερίδα της αστικής τάξης και των πολιτικών της επιτελείων δεν μπορεί ν’ αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση. Η επιβίωση γίνεται μια καθημερινή μάχη – και είναι πια μόνο στα δικά μας χέρια, σ’ έναν αγώνα ζωής ή θανάτου που πρέπει να δώσουμε παντού.

Κάτω η Νέα Χούντα, το Kράτος «Έκτακτης Ανάγκης»

Η συγκυβέρνηση χάνει τα κοινωνικά της στηρίγματα, φουσκώνει ενάντιά της η παλλαϊκή αγανάκτηση και οργή. Κι αυτή και τα αφεντικά της, ντόπια και ξένα, ξέρουν ότι ο πολιτικός της χρόνος τελείωσε. Ότι ίδια και χειρότερα περιμένουν όποια παρόμοια κυβέρνηση μπορέσουν, ίσως, να στήσουν μελλοντικά. Γι’ αυτό, όμως, είναι επικίνδυνη. Προσπαθεί να επιβάλλει ένα καθεστώς ζόφου και τρόμου, φασιστικοποιώντας τη δημόσια ζωή, χτυπώντας άγρια το εργατικό κίνημα και κάθε οργάνωσή του: επιστρατεύσεις απεργών, «διαρροές» για κατάργηση των απεργιών και για ωμές παρεμβάσεις στα συνδικάτα, ντε φάκτο απαγόρευση/ποινικοποίηση  συγκεντρώσεων, διαδηλώσεων και καταλήψεων, μαύρη λογοκρισία και «στρατηγική έντασης». «Διαρροές» για νέα μείωση του κατώτατου μισθού των 580 ευρώ μικτά (511 για τους νέους)! Και ακόμα, προσπάθεια νομιμοποίησης των βασανιστηρίων. Ξεπερνώντας τη Χρυσή Αυγή (που δρα με την κάλυψη και ενίσχυση των κρατικών μηχανισμών), η φατρία Σαμαρά – Βενιζέλου – Κουβέλη αναδεικνύεται σε πραγματική ακροδεξιά, που κάτω από την επίφαση των «θεσμών» και του «δημοκρατικού πολιτεύματος» εξαπολύουν μια τερατώδη κρατική καταστολή.

Επισιτισμός – Τουρισμός … Τα σύγχρονα κάτεργα

Οι εργοδότες στον κλάδο του Επισιτισμού – Τουρισμού, εκμεταλλευόμενοι την ψήφιση όλων των αντεργατικών μέτρων του 2^ου Μνημονίου, έτρεξαν να καταγγείλουν τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, βάζοντας ταφόπλακα σε κατακτήσεις ετών. Το κερασάκι στην τούρτα το έβαλαν οι δυνάμεις τις ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ που αμαχητί, προχώρησαν σε υπογραφή νέων Κ.Σ.Σ.Ε., με αποτέλεσμα 15% μειώσεις στους βασικούς μισθούς, οι οποίες δεν είναι και υποχρεωτικές. Βέβαια η πραγματικότητα είναι πολύ χειρότερη αφού στην πράξη κανένας εργοδότης του κλάδου δεν τηρούσε τίποτα από εργατικά δικαιώματα. Τώρα, οι εργοδότες του κλάδου, αλωνίζουν και πληρώνουν όποτε θέλουν και ότι θέλουν, ασφαλίζουν όποτε θέλουν και άμα θέλουν (70% ανασφάλιστη εργασία), απολύουν όποτε θέλουν κτλ.

Applebee's, Goody’ s, Χατζής, Pizza Hut ... ο επισιτισμός με αγώνες απαντάει

Μέσα σε αυτό το ζοφερό τοπίο, οι συνάδελφοι από τα ζαχαροπλαστεία Χατζή κατάφεραν να κλείσουν συμφωνία και να πάρουν τα δεδουλευμένα τους, δίνοντας έναν μακροχρόνιο σκληρό και παραδειγματικό αγώνα. Οι εργαζόμενοι στα καταστήματα της Pizza Hut μάχονται με κινητοποιήσεις, ενάντια στις απολύσεις και στους εκβιασμούς της εργοδοσίας ώστε να μην μειωθούν οι μισθοί τους. Οι αγώνες αυτοί έχουν τεράστια σημασία. Αποτελούν μια απάντηση των εργαζομένων στην πολιτική των απολύσεων, στην μη πληρωμή των δεδουλευμένων, στους μισθούς πείνας και στην φτωχοποίηση της ζωής μας. Μας δείχνει με ποίον τρόπο, δηλαδή με ποια πολιτική μπορούμε να πετύχουμε νίκες παρά τους αρνητικούς συσχετισμούς δύναμης μέσα στους χώρους εργασίας. Τέλος, ο αγώνες αυτοί, προστίθεται στους υπόλοιπους σημαντικούς και νικηφόρους αγώνες, που έδωσαν οι εργαζόμενοι του κλάδου μας (Banquet, Καφεναί, Applebee's, Goody’ s, Ble κτλ.)

Η αστικοποιημένη γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ–ΑΔΕΔΥ απλά «παρακολουθεί» την κατάσταση, αφήνοντας τους αγώνες σκόπιμα απομονωμένους και χωρίς υποστήριξη (όπως στο Μετρό). Ο ΣΥΡΙΖΑ γίνεται όλο και πιο «υπεύθυνος», δίνοντας πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης σε εκπροσώπους του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού (Ομπάμα, Σόιμπλε, εφοπλιστές κ.α.), χωρίς να κάνει ουσιαστικά τίποτα για την οργάνωση των αγώνων. Εγκαταλείπει πρακτικά την λεγόμενη «αριστερή κυβέρνηση», καλλιεργεί τις χειρότερες αυταπάτες για μια κυβέρνηση «εθνικής/κοινωνικής σωτηρίας», που δήθεν θα μετριάσει την κατάρρευση του βιοτικού μας επιπέδου χωρίς να συγκρουστεί με τον καπιταλισμό και δείχνοντας ιερό σεβασμό στους αστικούς θεσμούς. Το ΠΑΜΕ/ΚΚΕ συνεχίζει την ανεγκέφαλη, ακραία διασπαστική πολιτική του, που φέρνει μόνο ήττες και απογοήτευση.

Όμως, αργά και βασανιστικά, η εργατική τάξη, οι άνεργοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, οι νέοι, βρίσκουν και θα βρουν τον δρόμο ν’ αντιπαλέψουν νικηφόρα τη νέα βαρβαρότητα – παρά και ενάντια στην τραγική ανεπάρκεια ή τις προδοσίες των συνδικαλιστικών και ρεφορμιστικών «ηγεσιών». Η ηρωική απεργία στο Μετρό (που κέρδισε τη συμπάθεια της κοινωνίας, παρά τη λύσσα των ΜΜΕ), στη συνέχεια οι ναυτεργάτες, οι αγροτικές κινητοποιήσεις, τα πρώτα σκιρτήματα της νεολαίας ενάντια στην σφαγή των ΑΕΙ-ΤΕΙ και του μέλλοντός της, οι δεκάδες κινητοποιήσεις σε χώρους δουλειάς, ανοίγουν νέους δρόμους.

Ένας στόχος συζητιέται, ωριμάζει όλο και πιο πλατιά. Να πάμε αποφασιστικά, όχι με ξεκομμένες απεργίες που εξαντλούν τις δυνάμεις μας, αλλά με επαναλαμβανόμενες απεργίες, μέχρι τη νίκη. ΝΑ ΝΕΚΡΩΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ – ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ, ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΙΩΞΟΥΜΕ! Αυτή την Απεργία Διαρκείας πρέπει να επιβάλλουμε και οργανώσουμε παντού, με συνελεύσεις και εκλεγμένες επιτροπές που θα συντονίζονται. Τότε θα δει η εσωτερική και εξωτερική Τρόικα ποιος έχει τη δύναμη!

ΜΕ ΤΑΞΙΚΟΥΣ, ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ

Να στηριχθούμε στις δικές μας δυνάμεις, δημιουργώντας σε κάθε χώρο δουλειάς τις δικές μας μορφές οργάνωσης (επιτροπές αγώνα και αλληλεγγύης, απεργιακές φρουρές). Εμείς οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να αποφασίζουμε τη διάρκεια και την μορφή των κινητοποιήσεών μας καθώς και τα αιτήματά μας. Να προετοιμάσουμε και να οργανώσουμε τους αγώνες μας με μαχητικές μορφές πάλης (απεργίες, παραστάσεις διαμαρτυρίας, καταλήψεις, αυτοδιαχείριση) πηγαίνοντάς τους χωρίς συμβιβασμούς μέχρι τέλους. Να ενισχύσουμε - ανασυγκροτήσουμε το Συνδικάτο Επισιτισμού - Τουρισμού αναλαμβάνοντας εμείς οι ίδιοι αυτή την υπόθεση, παίρνοντας τον αγώνα στα χέρια μας, αλλάζοντας τους συσχετισμούς  και διώχνοντας τους γραφειοκράτες. Να δημιουργήσουμε Επιτροπές Δράσης στις γειτονιές για να αποτρέψουμε την εφαρμογή των Μνημονίων και των βάρβαρων μέτρων στην πράξη, αλλά και για να αντιμετωπίσουμε τις επιπτώσεις της ανθρωπιστικής κρίσης, δημιουργώντας δίκτυα αλληλεγγύης, αλληλοβοήθειας, αυτοοργάνωσης και αυτοάμυνας.

     Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται και η Αντεπίθεση των Εργαζομένων στον Επισιτισμό που έδωσε και συνεχίζει να δίνει όλες της τις δυνάμεις για την οργάνωση και διεξαγωγή των παραπάνω αγώνων. Καλούμε όλους τους εργαζόμενους του κλάδου να στηρίξουν, να ενισχύσουν, και να ενταχτούν, με όποιο τρόπο μπορούν, σε αυτή την προσπάθεια.

— Διαγραφή του χρέους. Δεν χρωστάμε, δεν πληρώνουμε. Έξω από το Ευρώ και την Ε.Ε. Εθνικοποίηση όλων των τραπεζών, μεγάλων επιχειρήσεων και ΔΕΚΟ χωρίς αποζημίωση και κάτω από εργατικό έλεγχο.

— Απαγόρευση των Απολύσεων. Κατάργηση κάθε ελαστικής εργασίας. Σε κάθε επιχείρηση που κλείνει ή απολύει, δήμευση της περιουσίας των ιδιοκτητών και λειτουργία της κάτω από εργατικό έλεγχο. Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους, με 35ωρο-5νθήμερο-7ωρο. Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης. Εργατικός έλεγχος στις τιμές.

— Αυξήσεις σε μισθούς-συντάξεις. Στόχος μας 1.400 ευρώ κατώτερος βασικός μισθός για όλους. Κανένας εργαζόμενος χωρίς συλλογική σύμβαση εργασίας.

— Αύξηση των κοινωνικών δαπανών, δημόσια και δωρεάν υγεία και παιδεία, πρόγραμμα οικοδόμησης σχολείων, νοσοκομείων, εργατικών-λαϊκών κατοικιών και προστασίας του περιβάλλοντος.

 Άμεση επιστροφή στα ασφαλιστικά ταμεία όλων των κλεμμένων και των οφειλών κράτους και εργοδοτών. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων.